Φάε να ησυχάσουμε...
2013-07-17 12:58
Κάποτε μετά την εκκλησιασμό της Κυριακής ο Δημοσθένης και ο Μπαμπάς του επισκέφθηκαν μια καλή γιαγιά η οποία τους κάλεσε για καφέ στο σπίτι της.
Φάε να ησυχάσουμε...
Τα πράγματα όμως εκεί στο σπίτι της γιαγιάς δεν πήγαν και τόσο καλά....
Ο δυνατός αέρας που φυσούσε στο χωριό επέστρεφε με βία τον καπνό από το μπουρί προς τη σόμπα, με αποτέλεσμα το σπίτι της γιαγιάς να γεμίσει καπνό. Τα μάτια του Δημοσθένη άρχισαν να δακρύζουν από την καπνίλα και μη αντέχοντας αυτή την κατάσταση προτίμησε να βγει έξω στο κρύο.. Η καλοσυνάτη γιαγιά έβγαλε αμέσως το χοντρό ξύλο από τη σόμπα και έτσι κάπως διορθώθηκαν τα πράγματα...
Όμως τα πράγματα συνέχισαν να μη πηγαίνουν καλά...
Ο μπαμπάς στην προσπάθειά του να φτιάξει το νες καφέ του, έχυσε αρκετό πάνω στα ρούχα του και αμέσως αγριοκοίταξε την καλοσυνάτη γιαγιά, λες κι εκείνη έφταιγε για το ατόπημά του...
Όμως τα πράγματα και πάλι συνέχισαν να μη πηγαίνουν καλά...
Η καλοσυνάτη γιαγιά ξέχασε το μπρίκι στη φωτιά και ο καφές που έφτιαχνε χύθηκε...Ξαναέβαλε καφέ και νερό στο μπρίκι, μα όμως το ξέχασε παραπάνω ώρα απ’ ότι έπρεπε και το καϊμάκι έβρασε και χάθηκε στο νεροζούμι της...
Τότε ο μπαμπάς ρώτησε την καλοσυνάτη γιαγιά: - Δεν μου λες γριούλα μου γιατί δεν ήρθες στην Εκκλησία σήμερα;
Γιαγιά: -Ε, δεν αισθανόμουν και τόσο καλά...
Μπαμπάς: - Εγώ πάντως μια χαρά σε βλέπω...
Δημοσθένης: -Τέλος!!!! Έλα, έχω λίγο αντίδωρο μαζί μου, φάε να ησυχάσουμε....!!!!